Καλωσορίσατε... Welcome...

Γιατί … η άλλη όψη

Πρόσφατα διάβαζα ένα βιβλίο του Αλεν Ντε Μποτόν, "Η Θρησκεία για τους άθεους".Συχνά η προσπάθεια αποδόμησης της λογικής της θρησκείας βασίζεται στην επιχειρηματολογία ενάντια στη δράση της ίδιας της εκκλησίας και στην ερμηνεία της εκκλησίας για το τι είναι θρησκεία. Ως αποτέλεσμα, συχνά ο κόσμος δημιουργεί αντιπάθεια στη θρησκεία λόγω της κακοφωνίας της εκκλησίας ή αντίθετα συμπάθεια λόγω της καλλιφωνίας της εκκλησίας. Αυτό οδηγεί τη συζήτηση όχι στην ουσία αλλά στο παρουσιαστικό. Οδηγεί δηλαδή τον "άπιστο" πιστό, όχι στην αθεΐα αλλά σε άλλη θρησκεία ή άλλα δόγματα. Στην πραγματικότητα αποφεύγεται με αυτόν το μηχανισμό η αντιπαραβολή με τη λογική της θρησκείας,της κάθε θρησκείας, ανεξάρτητα από το εκφραστικό της όργανο και οδηγούμαστε απλά σε άλλες θρησκείες με πιο εκλεπτυσμένες μορφές ρητορείας. Προφανώς οι θρησκείες ως λογική δεν χάνουν από αυτή την αντιπαραβολή, απλά ανταλλάζουν πιστούς μεταξύ τους. Πιστούς οι οποίοι/ες σε καμία περίπτωση δεν τους δόθηκε η ευκαιρία αντιπαραβολής με την ίδια τη λογική της θρησκείας που ασπάζονται. Σε καμία περίπτωση δεν είχαν μπροστά τους την άλλη όψη της θρησκείας. Είχαν απλά την άλλη όψη των εκκλησιών τους…Προκύπτει λοιπόν η ανάγκη, ή το επιχείρημα, ότι στην αναζήτηση μας για μια πιο ανθρώπινη και ευημερούσα κοινωνία, πρέπει να έχουμε υπόψη την πραγματική όψη των πραγμάτων. Οφείλουμε δηλαδή να γνωρίζουμε. Οφείλουμε να γνωρίζουμε για να δώσουμε τις μάχες εκεί που έχει αξία… εκεί που πραγματικά μπορεί να επέλθει η αλλαγή. Αν θέλουμε να αντισταθούμε σε κάτι οφείλουμε να γνωρίζουμε όχι απλά πως εκφράζεται αλλά και πως δομείται ως κατασκεύασμα, πως λειτουργεί ως μηχανισμός, με ποια εργαλεία συντηρείται και από ποια μέσα υποστηρίζεται. Όπως ακριβώς λειτουργεί η θρησκεία για τους άθεους.

Με αυτό το μπλοκ, μια ομάδα φίλων παραθέτουμε σκέψεις και επιχειρήματα στην προσπάθεια παρουσίασης της άλλης όψης των πραγμάτων. Αυτή που συχνά χάνεται από το πεδίο του δημόσιου λόγου, αδύνατον δε να την εντοπίσεις ούτε καν στο δημοσιογραφικό λόγο… ένα λόγο που όφειλε εξ ορισμού να παρουσιάζει την άλλη όψη. Η άλλη όψη της εκπαίδευσης, η άλλη όψη της οικονομίας, η άλλη όψη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η άλλη όψη της Κύπρου και η άλλη όψη του πράσινου, δεν αποτελούν όψεις διαφορετικών σχημάτων… Αποτελούν όψη του κόσμου που ζούμε… από τον μικρόκοσμο της Κύπρου μέχρι αυτό που σαδιστικά κάποιοι αποκαλούν ως παγκόσμια οικογένεια!

Το μπλοκ αυτό αποτελεί πεδίο αντιπαράθεσης απόψεων… πεδίο αποδόμησης του ψεύτικου και πεδίο ανάδειξης της άλλης όψης. Μια άλλης όψη, που ούτε φανταστική είναι, ούτε υπερφυσική. Είναι η όψη την οποία βιώνουμε ο κάθε ένας μας και η κάθε μια από εμάς με ένα συγκεκριμένο τρόπο ενώ ταυτόχρονα την παρακολουθούμε από το δημόσιο λόγο εντελώς καμουφλαρισμένη. Το μπλοκ δεν ενδιαφέρεται στο να αναπαράγει τη δυσφορία που βιώνει σήμερα μια μεγάλη μερίδα του πληθυσμού…ενδιαφέρεται στο να αναδείξει προτάσεις με προοπτική.

…Πονώ το κεφάλι μου και ο γιατρός μου βρίσκει πλατυποδία… συνεπώς … με τέτοια διάγνωση τέτοια φάρμακα θα πάρω…

Wednesday, August 15, 2012

Γλώσσα διδασκαλίας στα πανεπιστήμια…

Η είδηση που "έβγαλε" το Βρετανικό BBC για την αλλαγή της γλώσσας διδασκαλίας στα Ιταλικά πανεπιστήμια από ιταλικά σε αγγλικά, αποτελεί μεν αρνητική τάση, δεν αποτελεί δε καθόλου είδηση για όσους παρακολουθούν συστηματικά το πεδίο της εκπαίδευσης. Το γεγονός ότι το συγκεκριμένο άρθρο δημοσιεύεται στο ηλεκτρονικό έντυπο κάτω από την στήλη που αφορά τις επιχειρηματικές δραστηριότητες (BUSINESS) είναι τόσο ειρωνικό όσο το γεγονός ότι σχολιάζω το εν λόγω άρθρο… στην ελληνική!

Το άρθρο ( http://www.bbc.co.uk/news/business-17958520 ) παραθέτει μια σειρά από λόγους υπέρ της απόφασης του πανεπιστημίου του Μιλάνου να προχωρήσει σε αυτή την απόφαση υιοθέτησης της αγγλικής ως της μοναδικής επίσημης γλώσσας του πανεπιστημίου. Επικαλούμενο τον ίδιο τον πρύτανη του πανεπιστημίου (το Πολυτεχνείο του Μιλάνου είναι ένα από τα αρχαιότερα πανεπιστήμια της Ιταλίας με σημαντική παράδοση στην αρχιτεκτονική) αλλά και μια φοιτήτρια, ο ανταποκριτής του BBC (για θέματα εκπαίδευσης) παρουσιάζει το όλο εγχείρημα ως ένα "παράθυρο ευκαιρίας"  προβλέποντας μάλιστα ότι στα επόμενα χρόνια και άλλα ιταλικά πανεπιστήμια θα ακολουθήσουν αυτή την πορεία.

Υπενθυμίζω, ότι το ζήτημα της γλώσσας διδασκαλίας στα πανεπιστήμια δεν είναι καινούργιο. Για διαφορετικούς λόγους εμφανίζεται κατά καιρούς. Στην Κύπρο εμφανίστηκε έντονα με την ίδρυση του πρώτου δημόσιου πανεπιστημίου και αφορούσε την υιοθέτηση ή όχι της τουρκικής ως επίσημης γλώσσας του πανεπιστημίου μαζί με την ελληνική. Το ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι τόσο οι υποστηρικτές όσο και οι πολέμιοι αυτής της πρότασης χρησιμοποιούσαν το ίδιο επιχείρημα... το θέμα της ταυτότητας του πανεπιστημίου. Έβλεπαν δηλαδή το θέμα της γλώσσας ως βασικό στοιχείο ταυτότητας για το ίδρυμα, που δεν είχε να κάνει τόσο με την ακαδημαϊκή του ταυτότητα, αλλά με την ταυτότητα που το κράτος ή το παρακράτος ήθελε να προσδώσει στο ίδρυμα ως το μοναδικό κρατικό ανώτατο ίδρυμα εκπαίδευσης.

Η σημερινή τάση αλλαγής της γλώσσας διδασκαλίας βασίζεται σε ένα εντελώς διαφορετικό συλλογισμό… στο ότι τα πανεπιστήμια πρέπει να αποτελούν το βασικό τροφοδότη της αγοράς εργασίας και αφού η αγορά εργασίας σε παγκόσμιο επίπεδο έχει ως κοινή γλωσσική συνισταμένη τα αγγλικά, η γλώσσα πρέπει να είναι η αγγλική.

Υπάρχει όμως ακόμα ένα επιχείρημα υπέρ της προσπάθειας "αγγλοποίησης" της ανώτατης εκπαίδευσης… είναι η προσέλκυση φοιτητών από όλο τον κόσμο. Οι σημερινές περικοπές στην εκπαίδευση και η αύξηση των διδάκτρων ως μέσο επιβίωσης των πανεπιστημίων, δημιούργησε μεγαλύτερη ανάγκη διεύρυνσης της δεξαμενής προσέλκυσης φοιτητών, δημιουργώντας έτσι νέες πελατειακές σχέσεις. Η γλώσσα σε αυτού του είδους τη σχέση είναι άκρως σημαντική.

Δυστυχώς, αποδεικνύεται για άλλη μια φορά ότι η εκπαίδευση μετατρέπεται σε δούρειο ίππο μιας προσπάθειας ηγεμόνευσης της αγοράς εργασίας μέσα από διαμόρφωση ευνοϊκού πλαισίου στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Η αξία της διδασκαλίας σε γλώσσα με την οποία ο φοιτητής να μπορεί να αποκομίσει περισσότερα ακαδημαϊκά οφέλη κατά την σπουδή του, αντικατασταίνεται από μια λογική που η βαρύτητα της σπουδής δεν έγκειται στην ακαδημαϊκή προσφορά αλλά στην μετέπειτα επαγγελματική πορεία… η οποία εν πάση περιπτώσει είναι πλασματική.

Μια τέτοια λογική είναι που οδηγεί στην ανεργία.

No comments:

Post a Comment

Followers