Κάποτε διυλίζαμε την κώνωπα και καταπίναμε την κάμηλο…τώρα απλά καταπίνουμε
τα πάντα… οποιαδήποτε προσπάθεια να φιλτράρεις μια είδηση πριν έστω την
καταπιείς, γίνεται αυτόματα αντικείμενο κριτικής και μυθοπλασίας… Που χάθηκε
τελικά η κριτική σκέψη για την οποία πασχίστε ότι πρέπει να καλλιεργείται
πρώτιστα στα εκπαιδευτικά μας συστήματα; Συνήθως οι πρώτοι που την επικαλούνται
είναι και αυτοί που τη στερούνται περισσότερο! Που πήγε η απλή ανάλυση των
πραγμάτων στη λογική ότι η αντικειμενικότητα υπάρχει στους νόμους της φύσης
αλλά ακριβώς λόγω αυτής μια σειρά από ζητήματα της κοινωνίας μας είναι
υποκειμενικά; Που πήγε η διαλεκτική προσέγγιση των ζητημάτων;
Διάβασα πριν μέρες στον Κυπριακό (άθλιο) Τύπο την ανακοίνωση του ΕΛΑΜ
(Εθνικό Λαϊκό Μέτωπο) για τη δολοφονία των δύο Χρυσαυγιτών στην Αθήνα.
Καταγγέλλει το ΕΛΑΜ τα υπόλοιπα κόμματα ότι δεν μπήκαν καν στον κόπο να βγάλουν
ανακοίνωση. Συνεχίζει και καταγγέλλει το χάσιμο ζωών νέων ανθρώπων στο βωμό
πολιτικών παιγνιδιών. Διαβάζω και τα σχόλια από κάτω που από την μια αδιαφορούν
για τη δολοφονία και από την άλλη βγάζουν μια ευαισθησία που οδηγεί στη
καταδίκη των "άκρων"… τόσο απλά.
Οικοδομείται η λογική ότι το ζήτημα είναι απλά θέμα "ακραίων"
προσεγγίσεων. Με διαφορετικά λόγια, μας λένε ότι είτε Χρυσαυγίτης είσαι είτε
κομμουνιστής το ίδιο και το αυτό. Η ανάλυση δηλαδή γίνεται με
"γεωμετρικούς" όρους αλλά καθόλου "χωροταξικούς". Το
γεγονός δηλαδή ότι η άκρα δεξιά τρέφεται και ανδρώνεται μέσα από ένα σύστημα
του οποίου τις βασικές αρχές υποστηρίζουν σήμερα όλοι οι πολιτικοί χώροι πλην
της Αριστεράς, αυτό δεν αποτελεί θέμα σε καμία συζήτηση στα ΑΜΜΕ (Άθλια ΜΜΕ).
Επί της ανακοίνωσης όμως. Αν πραγματικά προσδίδουμε αξία στην ανθρώπινη ζωή
τότε οφείλουμε να στιγματίσουμε την απώλεια και αυτών των ζωών. Οφείλουμε όμως
να προχωρήσουμε πιο κάτω και να στιγματίσουμε (αν όχι να καταδικάσουμε) το
γεγονός ότι η βία, που οφείλεται σε φασίζουσες ή ρατσιστικές συμπεριφορές, συχνά
υπό τον μανδύα ενός άκρατου εθνικισμού, στο τέλος μόνο βία θα επιφέρει. Και
θύματα κάθε φορά είναι άτομα ευάλωτα στη ρητορεία αυτής της ομάδας. Ευάλωτα όχι
γιατί η εγκεφαλική τους δράση ή δυνατότητα είναι περιορισμένη αλλά γιατί στο
ίδιο το σύστημα αυτή η ομάδα οικοδομήθηκε
για να προσφέρει τάχα λύσεις στα άλυτα.
Η συζήτηση δεν μπορεί να εξαντληθεί εδώ. Η δράση είναι τελικά η συζήτηση.
Δεν συζητούμε για να υποδείξουμε ενόχους, ούτε για να δημιουργήσουμε άκρα σε
μια οριζόντια ανόητη πολιτική τοποθέτηση. Συζητούμε για να υπενθυμίσουμε ότι
τέτοιες ρατσιστικές ή φασίζουσες συμπεριφορές οδήγησαν τον κόσμο στον πιο
αιματηρό πόλεμο στην ιστορία του. Συζητούμε για να ακουστεί ότι όσο υπάρχει
φτώχεια και κοινωνικός αποκλεισμός θα τρέφονται και αυτές οι συμπεριφορές.
Συζητούμε για να υποδείξουμε ότι ενώ η φύση του ανθρώπου είναι ικανή και για
πόλεμο, δεν μπορεί αυτός να είναι ο προορισμός του στη φύση.
Θα συζητούμε ώσπου να αρχίσουμε να διυλίζουμε και την κώνωπα και την
κάμηλο.
No comments:
Post a Comment