Καλωσορίσατε... Welcome...

Γιατί … η άλλη όψη

Πρόσφατα διάβαζα ένα βιβλίο του Αλεν Ντε Μποτόν, "Η Θρησκεία για τους άθεους".Συχνά η προσπάθεια αποδόμησης της λογικής της θρησκείας βασίζεται στην επιχειρηματολογία ενάντια στη δράση της ίδιας της εκκλησίας και στην ερμηνεία της εκκλησίας για το τι είναι θρησκεία. Ως αποτέλεσμα, συχνά ο κόσμος δημιουργεί αντιπάθεια στη θρησκεία λόγω της κακοφωνίας της εκκλησίας ή αντίθετα συμπάθεια λόγω της καλλιφωνίας της εκκλησίας. Αυτό οδηγεί τη συζήτηση όχι στην ουσία αλλά στο παρουσιαστικό. Οδηγεί δηλαδή τον "άπιστο" πιστό, όχι στην αθεΐα αλλά σε άλλη θρησκεία ή άλλα δόγματα. Στην πραγματικότητα αποφεύγεται με αυτόν το μηχανισμό η αντιπαραβολή με τη λογική της θρησκείας,της κάθε θρησκείας, ανεξάρτητα από το εκφραστικό της όργανο και οδηγούμαστε απλά σε άλλες θρησκείες με πιο εκλεπτυσμένες μορφές ρητορείας. Προφανώς οι θρησκείες ως λογική δεν χάνουν από αυτή την αντιπαραβολή, απλά ανταλλάζουν πιστούς μεταξύ τους. Πιστούς οι οποίοι/ες σε καμία περίπτωση δεν τους δόθηκε η ευκαιρία αντιπαραβολής με την ίδια τη λογική της θρησκείας που ασπάζονται. Σε καμία περίπτωση δεν είχαν μπροστά τους την άλλη όψη της θρησκείας. Είχαν απλά την άλλη όψη των εκκλησιών τους…Προκύπτει λοιπόν η ανάγκη, ή το επιχείρημα, ότι στην αναζήτηση μας για μια πιο ανθρώπινη και ευημερούσα κοινωνία, πρέπει να έχουμε υπόψη την πραγματική όψη των πραγμάτων. Οφείλουμε δηλαδή να γνωρίζουμε. Οφείλουμε να γνωρίζουμε για να δώσουμε τις μάχες εκεί που έχει αξία… εκεί που πραγματικά μπορεί να επέλθει η αλλαγή. Αν θέλουμε να αντισταθούμε σε κάτι οφείλουμε να γνωρίζουμε όχι απλά πως εκφράζεται αλλά και πως δομείται ως κατασκεύασμα, πως λειτουργεί ως μηχανισμός, με ποια εργαλεία συντηρείται και από ποια μέσα υποστηρίζεται. Όπως ακριβώς λειτουργεί η θρησκεία για τους άθεους.

Με αυτό το μπλοκ, μια ομάδα φίλων παραθέτουμε σκέψεις και επιχειρήματα στην προσπάθεια παρουσίασης της άλλης όψης των πραγμάτων. Αυτή που συχνά χάνεται από το πεδίο του δημόσιου λόγου, αδύνατον δε να την εντοπίσεις ούτε καν στο δημοσιογραφικό λόγο… ένα λόγο που όφειλε εξ ορισμού να παρουσιάζει την άλλη όψη. Η άλλη όψη της εκπαίδευσης, η άλλη όψη της οικονομίας, η άλλη όψη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η άλλη όψη της Κύπρου και η άλλη όψη του πράσινου, δεν αποτελούν όψεις διαφορετικών σχημάτων… Αποτελούν όψη του κόσμου που ζούμε… από τον μικρόκοσμο της Κύπρου μέχρι αυτό που σαδιστικά κάποιοι αποκαλούν ως παγκόσμια οικογένεια!

Το μπλοκ αυτό αποτελεί πεδίο αντιπαράθεσης απόψεων… πεδίο αποδόμησης του ψεύτικου και πεδίο ανάδειξης της άλλης όψης. Μια άλλης όψη, που ούτε φανταστική είναι, ούτε υπερφυσική. Είναι η όψη την οποία βιώνουμε ο κάθε ένας μας και η κάθε μια από εμάς με ένα συγκεκριμένο τρόπο ενώ ταυτόχρονα την παρακολουθούμε από το δημόσιο λόγο εντελώς καμουφλαρισμένη. Το μπλοκ δεν ενδιαφέρεται στο να αναπαράγει τη δυσφορία που βιώνει σήμερα μια μεγάλη μερίδα του πληθυσμού…ενδιαφέρεται στο να αναδείξει προτάσεις με προοπτική.

…Πονώ το κεφάλι μου και ο γιατρός μου βρίσκει πλατυποδία… συνεπώς … με τέτοια διάγνωση τέτοια φάρμακα θα πάρω…

Thursday, August 28, 2014

The other view … of EU politics


The other view … of EU politics

Following the recent discussions at the European Parliament and the European Council on the election of the new President of the European Commission and later on the same week the discussion in the EU Parliament on Youth Employment, one could certainly gain a lot; not so much regarding feasible proposals on how to tackle hot issues like youth (un)employment, but surely a lot on how politics function today.

When referring to politics, many make the distinction between European and national politics; I, personally, have not experienced such distinction. The time that EU politicians were considered as second class politicians to the national ones is over, for good or for bad reasons. Nowadays, the national politics feed the European agenda and vice versa. Even in the occasion of UK, and despite the fact that many have rushed to rule out the Brits as the losers of the European “Job sorting”, these will be proved wrong. Soon the big players will be dragging their fit to persuade UK to stay on board; not sure they will succeed. In the case of extreme right politicians who search for ways to differentiate themselves as self-proclaimed euro sceptics, the emphasis is on how to use the European platform for domestic gains and vice versa.

Though many have prematurely predicted that the presence of the strengthened extreme right in the European Parliament would bring a change to the way politics will function in the European bodies, the reality seems to be different from the very beginning.

The rhetoric of Marie Le Pen inside and outside France is perhaps a good example to demonstrate what is really on stake. What is hidden in her rhetoric is the racist and often fascist nature of her political proposals. What is clearly visible in her rhetoric is her claim for the highest political post in France.  Some years ago these agendas were the other way round. Therefore, it is worth asking the question from where Ms Le Pen draws her political strength, nerve and ambition.

Let’s think of big European portfolios. If we take the most agricultural regions of France as an example, where Ms Le Pen scored highly in the last elections, one could also see that these are areas which have actually benefitted highly from European funds through the Common Agricultural Policy (CAP). Why then, agriculture employees who benefited from EU, vote in favour of a proclaimed “Eurosceptic”?

Whatever it is the answer to this question, what is really true is the fact that Ms Le Pen has introduced early enough European politics in her national agenda, only to cash in later in the elections using the argument that European politics have actually failed! How can this “clever” and very dangerous approach to politics poison social policies at national and European level? Similar picture we have in the UK. This time is not coming from the UKIP but from the Government itself; under the pressure of the UKIP. Reading through the Review of the Balance of Competences recently published for different portfolios, you can see the flow of influencing agendas in UK. “Need for sufficient recognition of local and regional circumstances on the basis that one size does not fit all but also emphasized the desirability of maintaining a level playing field” This is written by the British authorities knowing very well that a domestic scheme for agriculture (equivalent to CAP) would not produce the same sort of gains for the UK sector.

Back to Le Pen now. With the momentum Le Pen has, she exerts a lot of pressure on every other political power in France and in Europe. This leads to coalitions, which in other times would be considered as unthinkable! The elections of Mr. Juncker and Mr. Schultz, as President of the European Commission and President of the European Parliament respectively, are a simple proof of such coalitions. Is this the end? No, of course not. We are doomed to see similar coalitions at different levels, both nationally and at European level.

Though forming a coalition is not necessarily a bad approach, the fear that these coalitions will not have the clear political stigma that citizens have asked for during the last European elections, that is, a better Europe for all its citizens, is more than evident! This strange chemistry will only bring strange politics, which will not be able to address the real problems of our societies. The new way of performing (a)politics, which naively many have rushed to welcome, will show that it’s only a matter of time that people like Le Pen will soon lead the way. And they will do that by bringing more misery and hate!

 

July 2014

No comments:

Post a Comment

Followers