Τι είναι το μνημόνιο;
Ανοίγω το λεξικό του Τριανταφυλλίδη και διαβάζω "μνημόνιο είναι το επίσημο διπλωματικό έγγραφο με το οποίο μια κυβέρνηση εκθέτει τις απόψεις της για ορισμένο θέμα σε άλλη κυβέρνηση ή σε διεθνή οργάνωση ή οργανισμό".
Η αλήθεια είναι ότι από το 2006 που τυπώθηκε το εν λόγω λεξικό ο όρος "μνημόνιο" έχει μετατραπεί από ένα διπλωματικό έγγραφο σε ένα έγγραφο ωμού εκβιασμού για κράτη που για τον ένα λόγο ή τον άλλο έχουν οικονομικά προβλήματα. Συνήθως τα προβλήματα αυτά επέρχονται μιας κατάρρευσης του πολιτικοοικονομικού τους συστήματος ή δυσλειτουργία τους, ενώ το κλασικό παράδειγμα οικονομικών (τόσο παγκόσμιων όσο και τοπικών) προβλημάτων αποτελούν οι κρίσεις του καπιταλισμού. Αυτές τις κρίσεις προσπαθούν να διορθώσουν οι οικονομικοί και πολιτικοί ταγοί για να σώσουν το υφιστάμενο πολιτικοοικονομικό σύστημα. Για να διασωθεί το σύστημα, πρέπει οι εταιρείες και οι εργαζόμενοι να γίνουν ανταγωνιστικοί. Για να γίνουν ανταγωνιστικοί πρέπει να μειωθεί το κόστος τους. Αυτό σημαίνει αυτόματα χαμηλότερους μισθούς, άρα και χαμηλότερη ποιότητα ζωής. Προφανώς ο μέσος πολίτης στη Ρουμανία δεν έχει πιο ψηλό επίπεδο ζωής από τον μέσο Κύπριο πολίτη, παρόλο που η Ρουμανία δεν έχει υπογράψει μνημόνιο.
Συνεπώς το μνημόνιο έρχεται στην πραγματικότητα να εκμεταλλευτεί κράτη τα οποία κρίνονται πως δεν εφαρμόζουν ορθόδοξα τον νεοφιλελευθερισμό και την «κονωνική οικονομία της αγοράς» (κάτι που ειρίστω εν παρόδω καταγράφεται στη Συνθήκη της Λισαβόνας σαν το οικονομικό μοντέλο της ΕΕ). Το κράτος λειτουργεί, κατα συνέπεια, ως η βάση- πλαίσιο στο οποίο μπορεί να ανθίσει η αγορά και οι λαοί επωμίζονται τους κραδασμούς της. Το μνημόνιο δεν "εκθέτει απλά απόψεις" αλλά επιβάλλει "θεραπεία" τύπου σοκ σε κράτη και λαούς που προηγούμενα έχουν χαρακτηριστεί ως «μη βιώσιμοι». Λειτουργεί δηλαδή ως άλλοθι για να ευθυγραμμιστούν τα επίπεδα ζωής όχι προς το καλύτερο αλλά προς το χειρότερο, οι μισθοί να καταστούν «ανταγωνιστικοί» και το κράτος να απολέσει οτιδήποτε μπορεί να χαρακτηριστεί ως δημόσιο αγαθό.
Στην ορατή του μορφή το μνημόνιο αποτελείται από μια σειρά παροτρύνσεις προς το "υπό κηδεμονία κράτος" και καταγράφει μια σειρά από μεταρρυθμίσεις που το κράτος δεσμεύεται να κάνει ώστε να εγγυηθεί την "επαναφορά" του σε πορεία βελτιώσεις των δεικτών του. Στη μη ορατή του μορφή το μνημόνιο αποτελείται από μια σειρά πολιτικές δεσμεύσεις παραχώρησης κυριαρχικών κρατικών δικαιωμάτων, εθνικών πόρων και δημόσιου πλούτου προς τις δυνάμεις της αγοράς, οι οποίες μεταφράζονται φυσικά στα πρόσωπα εκείνα που κινούν τα νήματά της (βλέπε σπεκουλαδόροι, τραπεζίτες, μεγαλογαιοκτήμονες, βιομήχανοι, διευθυντές πολυεθνικών, καρτέλ κλπ, κλπ.)
No comments:
Post a Comment