« Έχει καταντήσει
πολύ κουραστικό να αναγκάζεσαι να απαντάς σε πράγματα που δεν έχεις πεί, αλλά
που σου αποδίδουν. Απορείς πώς μπορεί κάποιος να σου αποδίδει με τόση ευκολία
ότι εννοείς ή θέλεις «σήμερα οι νέοι μας με την ανεργία να ξεπερνά το 50% δεν
πρέπει να έχουν δικαιώματα επειδή δεν έχουν εργασία». Είναι λυπηρό να σου
αποδίδουν κανιβαλισμό και να σε ταυτίζουν με τις απάνθρωπες πρακτικές της
αρχαίας Σπάρτης».
Αυτά απαντά ο
κύριος Γεωργιάδης στον κύριο Ζήσιμο στον Πολίτη της Κυριακής[1].
Αναφέρεται φυσικά στην απάντηση του δεύτερου[2]
στο άρθρο του πρώτου που συγκλόνισε κάθε δημοκράτη στην Κύπρο («δεν έχεται
δικαιώματα, τα αποκτάτε»[3]).
Αντιλαμβάνεται , λέει ο κ. Γεωργιάδης τις ανησυχίες του κ. Ζήσιμου για το
κατάντημα της παιδείας μας, αντιλαμβάνεται τις ανησυχίες για το μοντέλο της
παιδείας μας, αντιλαμβάνεται... αντιλαμβάνεται...
Το τί δεν
αντιλαμβάνεται ο κύριος Γεωργιάδης (ή απλά δεν θέλει να το παραδεκτεί και να
απολογηθεί) είναι πως ο όρος δικαίωμα δεν είναι κάτι το οποίο εκπηγάζει από την
εργασιακή δύναμη, ικανότητα και οικονομική ευρωστία του καθενός. Αυτό που δεν
αντιλαμβάνεται ο κ. Γεωργιάδης είναι πως τα θεμελιώδη δικαιώματα είναι θεσμοί
οι οποίοι δημιουργήθηκαν για να έχουν όλοι οι άνθρωποι μια βάση καλύτερη ζωή και να μην
πέφτουν θύματα εκμετάλλευσης ή ρατσισμού εξ αφορμής της οικονομικής τους
κατάστασης, τη φυλής τους, του θρησκεύματος τους και του χρώματος του δέρματος
τους. Πόσο δε να μην πέφτουν θύματα εκμετάλλευσης επειδή είναι παιδιά.
Το πρόβλημα κύριε
Γεωργιάδη είναι πως στην προσπάθεια σας να αναιρέσετε το επιχείρημα των μαθητών
πως τα δωρεάν σχολικά λεωφορεία είναι δικάιωμα τους, καταφέρεστε ενάντια στη
φιλοσοφία των ίδιων των βασικών ανθρώπινων δικαιωμάτων. Λέτε συγκεκριμένα:
«Το ότι
εσείς πάτε σχολείο χωρίς να πληρώνετε, δεν είναι δικαίωμά σας. Είναι δικαίωμα
των γονιών σας. Είναι δικαίωμά τους όχι γιατί γεννήθηκαν, αλλά γιατί εργάστηκαν
γι’ αυτό. Γιατί πλήρωσαν. Γιατί το ΑΠΕΚΤΗΣΑΝ.»
Ε όχι κύριε
Γεωργιάδη. Το δικαίωμα στη μόρφωση για όλους είναι θεμελιώδες και είναι
δικαίωμα του κάθενος γιατί γεννήθηκε! Το ότι φορολογούνται οι πολίτες
είναι για να στηρίξουν το κράτος να παρέχει αυτό το δικαίωμα. Η φορολόγηση είναι το μέσον
εφαρμογής του δικαιώματος για παιδεία ΚΑΙ ΟΧΙ Η ΠΗΓΗ ΤΟΥ!!!!!
Απο δω εκπηγάζει
και η κριτική που σας γίνεται κατά καιρούς πως η νεοφιλελεύθερη ορθοδοξία σας
μπορεί να γίνει επικίνδυνη, γιατί η επέκταση του πιο πάνω θα μπορούσε να είναι
πως «το ότι εσείς έχετε δωρεάν περίθαλψη στα νοσοκομεία και δεν πεθαίνετε στους
δρόμους δεν είναι δικαίωμα σας αλλα δικαίωμα των γονιών σας που το απέκτησαν
δουλεύοντας». Θα μπορούσε να επεκταθεί στο «το δικαίωμα σας στη στέγαση δεν
είναι δικαίωμα σας, αλλά φιλανθρωπία αυτού που πληρώνει για αυτή». Η λογική είναι ακριβώς η ίδια.
Η απάντηση του κ.
Γεωργιάδη μπορεί να εξαχθεί από τη στήλη που αφιέρωσε στον κ. Ζήσιμο: «Αγαπητέ
κύριε Ζήσιμε τα δικαιώματα κερδίζονται με δουλειά, αγώνες και θυσίες και δεν
πέφτουν από τον ουρανό. Και εμείς όπως οι γονείς μας πρέπει να εργαστούμε για
να κερδίσουμε το δικαίωμα στην παιδεία για τα παιδιά μας και αυτοί για τα
παιδιά τους....Αν νομίζουμε οτι δεν χρειάζεται εργασία και τα δικαιώματα θα
έρχονται από μόνα τους επειδή το γράφει η ΟΥΝΕΣΚΟ ή η ΕΕ...ας σταματήσουμε να
εργαζόμαστε όλοι και θα δούμε ποιό θα είναι το αποτέλεσμα.»
Πραγματικά δεν
κατάλαβε τίποτε ο κ. Γεωργιάδης από την όλη κριτική που του γίνεται... Ποιά είναι
καλέ αυτή η ΟΥΝΕΣΚΟ που θα μας πεί τί δικαιώματα θα αγοράσουμε για τα παιδιά
μας; Η ΟΥΝΕΣΚΟ κύριε Γεωργιάδη είναι μέρος των Ηνωμένων Εθνών όπως είναι και η UNISEF. Αυτά τα ιδρύματα είναι οι θεματοφύλακες των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των δικαιωμάτων των
παιδιών ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΗΔΗ ΚΕΡΔΗΘΕΙ ΜΕ ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΙ ΘΥΣΙΕΣ (σημείωση: με αγώνες οργανωμένων
συνόλων, μετά από πολέμους και μετά από νεκρούς του 2ου παγκοσμίου πολέμου, και όχι θυσίες
τύπου φιλανθρωπίας που θα κάνετε αν ποτέ συναντήσετε κατά τύχη εναν συνάνθρωπο σας που δεν μπορεί να πληρώσει για το σχολείο του παιδιού του). Άρα αυτά τα
δικαιώματα μας ΔΕΝ χρειάζεται να τα ξανακερδίσουμε. Χρειάζεται να ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΟΥΜΕ
την ύπαρξη τους, και αυτό κάνουμε απαντώντας σας κύριε Γεωργιάδη.
Αντιπαρέρχομαι
όλων των χαρακτρηρισμών που συχνά σας αποδίδονται. Το πραγματικό πρόβλημα στο οποίο
εστίασαν όλοι όσοι ασχολήθηκαν να γράψουν κάτι για τα άρθρα σας ήταν ακριβώς
αυτή η επιδερμική αντίληψη σας για τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα. Αν το
μίσος σας για οργανωμένα σύνολα και το πάθος σας για μια ελεύθερη αγορά έχει
αφήσει τουλάχιστον χώρο για ανθρωπιά, τότε κάνω έκκληση σε αυτή την ανθρωπιά σας για να απολογηθείτε
κύριε.
Ισίδωρος Σακκάς
